|
 Το πετρόχτιστο "μπαλκόνι" της Χαλκιδικής,
η Άθυτος ή Άφυτος, κόβει την ανάσα με τη μαγευτική θέα που προσφέρει στον Τορωναίο κόλπο και αφήνει άναυδους τους επισκέπτες με την αρμονική πολυχρωμία θάλασσας, ουρανού και φύσης.
Η Άθυτος (Άφυτος) είναι για κάθε αρχιτέκτονα το όνειρο που έγινε πραγματικότητα, καθώς συνδυάζει άψογα τη φυσική ομορφιά με την ανθρώπινη παρέμβαση.
Περπατώντας στα πέτρινα σοκάκια, παρατηρώντας τον παραδοσιακό οικισμό με τα χαρακτηριστικά δείγματα της ελληνικής λαϊκής αρχιτεκτονικής, νιώθει κανείς ότι ο χρόνος έχει σταματήσει στις αρχές του αιώνα.
Σπίτια χτισμένα από πλίθια, με πέτρα που έφεραν οι Αρβανίτες, οι οποίοι μαζί με τους ντόπιους έχτισαν το χωριό στις αρχές του 19ου αιώνα, η κεντρική πλατεία με το ναό του Αγ. Δημητρίου, ο οποίος χτίστηκε γύρω στο 1858 και είναι ο μόνος στη Χαλκιδική του τύπου "βασιλική με τρούλο", τα αρχοντικά σπίτια του Κατσάνη (1860), του ζωγράφου Παραλή και του Αθανασιάδη (1898), ακόμη και το κοινοτικό κτίριο- αρχοντικό του Αλετρά αξίζουν μια βαθύτερη προσέγγιση, ένα πιο επεξεργαστικό βλέμμα.
  |